Ένα από τα πρώτα γλυκά που καταπιάστηκα να φτιάχνω από παιδί, είναι το cake πορτοκαλιού. Το πορτοκάλι είναι ίσως το αγαπημένο μου εσπεριδοειδές (άντε και το μανταρίνι) και η παρασκευή ενός τέτοιου αρωματικού cake είναι σκέτη απόλαυση!
Τη Κυριακή το απογευματάκι η αδερφή μου, μου έκανε παραγγελιά και εγώ δεν έχασα την ευκαιρία να ανοίξω τα κιτάπια μου και τελικά να... αυτοσχεδιάσω. Μου ζήτησε να της φτιάξω ένα cake πορτοκαλιού για να το πάρει μαζί της στο πικνικ που σχεδίαζε με τις συμμαθήτριές της. Ξεσήκωσα δύο συνταγές που είχα στο βιβλίο μου, συνδυάζοντας το έντονο άρωμα της πρώτης με την αφράτη υφή της δεύτερης.
Και θαρρώ πως τα κατάφερα γιατί το σπίτι μοσχομύρισε και το cake φαγώθηκε τελικά οικογενειακά. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, ας περάσουμε στο διά ταύτα.
Υλικά
200 γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του (κοσκινισμένο ΠΑΝΤΑ για πιο αφράτο αποτέλεσμα) 150 γρ. ζάχαρη κρυσταλλική 140 γρ. βούτυρο 3 αυγά 2 πορτοκάλια (ολόκληρα για να κρατήσεις στο έπακρο την ένταση του πορτοκαλιού και στο στόμα και στη μύτη) μια πρέζα αλάτι μια βανίλια ή μια πρέζα κανέλα (η κανέλα μπορεί να φαντάζει αταίριαστη με το πορτοκάλι, αλλά η μύτη σου έχει άλλη γνώμη, πίστεψέ με...) Διαδικασία
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180' C στον αέρα.
Ξεκινάμε τη κλασική διαδικασία για τη παρασκευή ενός cake, χτυπώντας το βούτυρο με τη ζάχαρη ώσπου να αφρατέψουν. Ρίχνουμε στον κάδο του μίξερ ένα-ένα τα αυγά. (περιμένουμε να ενσωματωθεί το ένα πριν ρίξουμε το επόμενο) Κόβουμε τα πορτοκάλια με τη φλούδα σε μικρότερα κομμάτια, αφαιρούμε τα κουκούτσια και τα πολτοποιούμε στο μούλτι. Τα προσθέτουμε στο μείγμα, μαζί με το αλεύρι, τη κανέλα ή τη βανίλια και το αλάτι.Ανακατεύουμε μια τελευταία φορά με σπάτουλα για να βεβαιωθούμε πως το μείγμα έχει ενσωματωθεί ομοιόμορφα και αδειάζουμε σε καλά βουτυρωμένη φόρμα. (ή φόρμα με στρωμένη λαδόκολλα για πιο εύκολο ξεφορμάρισμα) Ψήνουμε για 45'. Αφήνουμε να κρυώσει λίγο πριν το ξεφορμάρισμα.
Καλή επιτυχία! Αν το κάνετε στείλτε καμιά φωτογραφία ή έστω κάποιο σχόλιο! Θα τρελαθώ από χαρά!
Μπορεί και επισήμως να έχει μπει η Άνοιξη, ωστόσο είναι ακόμα κάτι βράδια που η υγρασία τραβάει ένα ζεστό τσαγάκι. Παλιά που λες δε τα θελα καθόλου τα ζεστά τσάγια, μου άρεσαν μόνο τα κρύα το καλοκαίρι. Το φετινό χειμώνα όμως άλλαξε κι αυτό. Το τσάι έγινε μια βραδυνή ιεροτελεστία, που ξεκινούσε από τη κουζίνα όπου έβραζα το νερό στο βραστήρα (δε ξέρω γιατί έχω συνδιάσει τον ήχος του βραστήρα με αυτό του πολικού εξπρές όταν έρχεται #τρελή), έβαζα τη πυραμίδα τσαγιού μέσα στο υπερτέλειο φλυτζάνι που μου έκανε δώρο ένας μαθητής μου στο σχολείο και όταν το καυτό νερό έπεφτε μέσα, πλημμύριζε αρώματα μέχρι και το σαλόνι... Αυτή τη βραδινή συνήθεια απολαμβάνω για λίγο ακόμα και θέλω απόψε να μοιραστούμε εμείς οι δυό.
Διάλεξα να σου παρουσιάσω το αγαπημένο μου, αυτό που έχω κρυμμένο στο συρτάρι του δωματίου μου και όχι στα ντουλάπια της κουζίνας με τα υπόλοιπα. Απόλυτο άρωμα μεθυστικού τριαντάφυλλου. Μόνο αυτό.
Κλείνω γρήγορα τη πόρτα του δωματίου μου μη φύγει από πουθενά αυτή η μυρωδιά που έρχεται σίγουρα από κάποιο κήπο του παραδείσου. (πσσσς..)
Και για να τερματίσω το ρομαντισμό, ρίχνω και ένα μέσα στο φλυτζάνι μου.
Κλείνω τα μάτια μου και γρήγορα κοιμάμαι βαθιά, αναπνέοντας όλο το βράδυ γλυκά αρώματα...
Όταν το αβοκάντο συνάτησε τις γαρίδες έγινε αυτή η -ΤρομεράΦανταστική- σαλάτα που μου έβαλε η Σοφία στο, καθημερινό σχεδόν, διαιτολογίο μου.
Μόλις άκουσα για αβοκάντο, είπα εγώ η στη Σοφία: "Μήπως το αβοκάντο να το παραλείψουμε γιατί παχαίνει;;;"
Ωστόσο το ερεύνησα στα γρήγορα και βρήκα πωςτο αβοκάντο είναι πλούσιο σε μονοακόρεστα λίπη και φολικό οξύ, ενώ παράλληλα βοηθά στην καύση του λίπους, ιδιαίτερα αυτού που συσσωρεύεται στην περιοχή της κοιλιάς.Άρα, μου κάνει. Θα αναλύσουμε εκτενέστερα την θρεπτική αξία αυτής της υπερτροφής σε επόμενο post, δεσμεύομαι. Και περνάω στη πιο γρήγορη και εναλλακτική σαλάτα της βδομάδας.
Υλικά Λίγες γαρίδες (εγώ αγόρασα τις κούτσικες που είναι καθαρισμένες- μια μικρή χούφτα είναι αρκετή.) Λίγο αβοκάντο (για εσένα που αγαπάς ή που θες να ανακαλύψεις τη βουτυρένια γεύση και υφή του...) Πράσινη σαλάτα της επιλογής σου (μαρούλι, γαλλικό μαρούλι, τρυφερά φύλλα από σπανάκι, λόλα, ρόκα, iceberg) 1 κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο αλάτι, πιπέρι
Η διαδιακασία είναι απλή.
Κόβεις το μαρούλι σου και το αλατίζεις ελάχιστα. Προσθέτεις και μια κουταλιά της σούπας λάδι. Κόβεις κυβάκια λίγο από το αβοκάντρο σου και προσθέτεις και τις βραστές γαρίδες. Ολοκληρώνεις με φρεσκοτριμμένο πιπέρι. (μόνο στα κορν φλέικς δε βάζω πιπέρι εγώ...)
Έτοιμο το βραδυνό σου!
Ιδέα!
Μπορείς να βράσεις ολόκληρο το σακουλάκι με τις γαρίδες και να τις αποθηκεύσεις στο ψυγείο σου για όλη τη βδομάδα. Έτσι το βράδυ θα χεις έτοιμο γεύμα και καμία δικαιολογία για να φας ότι σαχλαμάρα πέσει μπροστά σου. Προσέχεις για να έχεις.
Γουργουρίζει η κοιλιά σου;;; Είναι μήπως η ώρα που έχεις αρχίσει να ανοίγεις το ψυγείο και τα ντουλάπια της κουζίνας, προς αναζήτηση του τέλειου βραδινού; Πριν υποκύψεις στην εύκολη λύση του delivery boy (που αν δεν είναι και μπάνικο, τσάμπα θερμίδες), έχω να σου προτείνω κάτι λιγότερο αμαρτωλό, αλλά πολύ νόστιμο!
Και τώρα που το βλέπω και από κοντά μοιάζει και με πίτσα...
όμως δεν είναι παρά μια ομελέτα που γίνεται στο άψε σβήσε! Ξεκινάμε!
Υλικά
2 αυγά
1 κουταλιά της σούπας λάδι
2 κουταλιά της σούπας νερό
μπόλικα μανιτάρια (πλευρώτους ιδανικά- καλά αν δεν έχεις φρέσκα η κονσέρβα τη κάνει τη δουλειά.)
2 κουταλιές της σούπας κατεψυγμένα λαχανικά (που τα χεις βράσει ένα 5λεπτάκι στο μπρίκι..)
αλάτι, πιπέρι (φρεσκοτριμμένο το τελευταίο)
Η διαδικασία είναι απλή, γιατί άλλωστε ποιος δε ξέρει να φτιάχνει ομελέτα; (εγώ.)
Σωτάρεις τα -ιδανικά- φρέσκα μανιτάρια στο αντικολλητικό τηγάνι με μια κουταλιά της σούπας λάδι. Αλατίζεις και μόλις είναι έτοιμα, ρίχνεις και τα λαχανικά στο τηγάνι και κατεβάζεις λίγο την ένταση της φωτιάς. Ρίχνεις τα δύο αυγά σε ένα μπολ και ανακατεύεις με τις 2 κουταλιές νερό. Ρίχνεις το μείγμα αυγού-νερού στο τηγάνι, πάνω από τα μανιτάρια και τα λαχανικά. Σε λίγο η ομελέτα σου είναι έτοιμη... Τρίψε και λίγο πιπεράκι για περισσότερη νοστιμιά!
Τώρα δεν έχεις δικαιολογία να φας ό,τι βρεθεί μπροστά σου! Λίζα
xxx
Θαρρώ πως το ελληνικό κοινό είναι ακόμα λίγο δύσπιστο απέναντι στις έθνικ κουζίνες, ωστόσο αυτό δεν ισχύει όταν μιλάμε για τη κουζίνα της γειτονικής Τουρκίας. Η
τουρκική κουζίνα είναι αδιαμφισβήτητα αυτοκόλλητη φίλη με την ελληνική. Άλλωστε,
αυτός είναι και ο λόγος που αφήνει τις καλύτερες εντυπώσεις στον ουρανίσκο σου ευκολότερα από άλλες εθνικές κουζίνες.
Το ξενοδοχείο Astir Palace Resort έχει εξασφαλίσει ένα φοβερό γαστρονομικό ταξίδι για το αθηναικό κοινό...με άρωμα ανατολής! Το φεστιβάλ "Πολιτιστική και Γαστρονομική εβδομάδα της Τουρκίας" δε θα αφήσει καμία αίσθηση ασυγκίνητη. Αν θες να μυηθείς στην πολιτισμική κουλτούρα και κουζίνα της Τουρκίας μέσα από το πιο γευστικό και οικείο δρόμο πρέπει να βιαστείς γιατί το φεστιβάλ ολοκληρώνεται την Κυριακή 16 Μαρτίου.
Ο Αστέρας της Βουλιαγμένης μεταμορφώθηκε σε μονοπάτι προς την ανατολή και εγώ εννοείται πως πήγα και κατέγραψα τα πάντα όλα για να σου τα παρουσιάσω εδώ και τώρα! Οι Τούρκοι σεφ, μαζί με την ομάδα του Astir Palace, δημιούργησαν παραδοσιακά πιάτα βάζοντας αρώματα και γήινα χρώματα σταλμένα από την Ανατολή. Το αρνάκι και οι μελιτζάνες είναι πρωταγωνιστές και διεκδικούν επάξια το χειροκρότημα.
Είσαι έτοιμος; Ξεκινάμε!
Το γεύμα ξεκίνησε με το καλύτερο τρόπο και μια σούπα με φακές χωρίς.. φακές! (όχι ψέματα, η Άννα εντόπισε μία.) Προσπάθησα απεγνωσμένα να μαντέψω τι μπορεί να έχει μέσα αυτή η συγκλονιστική σούπα, για να κλέψω καμία ιδέα για τους δικούς μου πειραματισμούς.
Σουπίτσα η θεική <3
Το μόνο σίγουρο είναι ότι την επόμενη φορά που θα μαγειρέψω φακές, θα κάνω τη διαφορά με λίγο μπούκοβο και τσίλι. Ακολούθησε η gourmet εκδοχή της σπανακόπιτας...
Τα gourmet σπανακοπιτάκια, κέρασμα των σεφ :)
Τα ορεκτικά έκλεψαν τις εντυπώσεις και σε προκαλούσαν σε μια συνεχή εναλλαγή γεύσεων και υφών που ικανοποιούσαν την ψυχούλα σου και σου θύμιζαν πόσο κοντά είναι αυτοί οι δύο πολιτισμοί.. Ελλάδα-Τουρκία σημειώσατε Χ.
Το Imam Baildi είναι σίγουρο highlight του μενού. Κάθε λίγο και λιγάκι στόλιζα το πιάτο μου κάπως έτσι.
Imam Baildi VS Nτολμαδάκι
Η σαλάτα με τα φασόλια είναι και επισήμως η αγαπημένη μου και προβλέπεται να κάνει θραύση το καλοκαίρι γιατί θα την τιμώ συχνά. Μπορεί το φασόλι να μη σου γεμίζει το μάτι, αλλά μην είσαι προκατελειμμένος! Είναι δροσερή και χορταστική.
Έκανα μια βόλτα στο μπουφέ για να δω λίγα ακόμα παραδοσιακά πιάτα, με άψογη παρουσίαση.
Ο σεφ επί το έργον. Συναρμολογεί τις μελιτζάνες παπουτσάκι!
Οι σεφ του Astir είναι τα πιο cool άτομα και ξέρουν από φιλοξενεία. Ξέρουν και να ποζάρουν.
Αυθόρμητα.
Ας περάσουμε στα κυριώς, όπου συνεχίζω το προσωπικό food styling στο πιάτο μου. Αρνάκι με πουρέ μελιτζάνας- ΘέλωΝαΛιποθυμίσωΠαναγίαΜου. #σουξέ_η_μελιτζάνα
Ήσυχα χρώματα.
Αρνάκι & Κοτόπουλο Καπαμά
Και έφτασε η στιγμή που όλοι (ΕΓΩ) περιμένατε. ΤΑ ΤΑΑΑΑΝ!
Σε αυτό το σημείο να πω πως η πιατέλα με τα φρούτα είναι το απόλυτο τρολάρισμα.
ps. το γλυκό που μοιάζει με το δικό μας μελομακάρονο και δε ξέρω πως ονομάζεται, ίσως να ήταν το πιο συγκλονιστικό από όλα για αυτό δεσμεύομαι για περισσότερες πληροφορίες άμεσα.
Αν δεν έβαζα μπακλαβά στο πιάτο μου, θα το μετάνιωνα οικτρά.
Μπακλαβάς ο original
Γλυκό Κυδώνι
Εκμέκ με καιμάκι
Σιμιγδαλένιος χαλβάς με τη τέλεια υφή.
Για τους λάτρεις της μαστίχας, αυτό είναι το απόλυτο ρυζόγαλο, ψητό στο φούρνο.
Και κάτι λιγότερο παραδοσιακό και απόλυτα σοκολατένιο.
The alternative Brownie. #TheGoldenSide
Αν πας στο φεστιβάλ, πριν αποχωρήσεις από το εστιατόριο του Astir Palace τσάκωσε ένα drink στα χρώματα της ανατολής και ένα παραδοσιακό λουκουμάκι για μια τελευταία έκρηξη στον ουρανίσκο σου.
Γύρισα σπιτάκι, έβαλα πυτζάμα και ξάπλωσα αμέσως. Έκλεισα τα μάτια και πήγα μια βόλτα μέχρι τη Κωσταντινούπολη. Οι αριστοκρατικές γεύσεις και οι μουσικές έχουν τη δύναμη να πάνε σε μέρη που μέχρι σήμερα δεν είχες φανταστεί ποτέ ότι θα πας.. Και το πρωί, όταν ξυπνάς, κάνεις νέα σχέδια, επαναπροσδιορίζεσαι και αρχίζεις να ονειρεύεσαι, με τα μάτια ανοιχτά αυτή τη φορά, εκείνο το ταξίδι που θες να πας το καλοκαίρι στη Κωσνσταντινούπολη.
Άννα, Τάσσο και Κατερίνα, σας ευχαριστώ που πήγαμε μαζί αυτό το φανταστικό -γαστρονομικό και μη- ταξίδι.
ps. Δε ξέρω αν σου έχω πει, αλλά εκτός από το φαγητό τρελαίνομαι επίσης να φωτογραφίζω και πόρτες και σκάλες. Μια τεραστιομέγιστη σκάλα βρήκα και στο Astir Palace και δε μπορώ να μη σου την δείξω γιατί ο Τάσσος μου είπε πως πριν απο μένα την έχουν ανέβει προσωπικότητες όπως ο Frank Sinatra, ο Nelson Mandela και η Lady Gaga.
Στο μυαλό μου φαντάζει απίστευτα cool να ξέρεις την ιστορία που κρύβει το φαγητό που απολαμβάνεις. Δεν είναι τέλειο ότι κάποιος εμπνεύστηκε από τη ψηλότερη κορφή των Άλπεων και έβαλε πάνω σε μαρεγκιένια βάση, χτυπημένη σαντυγί και πουρέ καστάνου για να φτιάξει τη θεική Mont Βlanc;
Τότε το φαγητό με ένα μαγικό τρόπο πέρα από τη πείνα σου, έχει τη δύναμη να εξιτάρει φαντασία και το μυαλό σου και να αλλάζει προοπτική. Ανεβαίνει level και μαζί με αυτό και εσύ.
Αποφάσισα λοιπόν να τα λέμε πιο συστηματικά για το φαγητάκι, για το ΚΑΛΟ φαγητάκι, και λέω να ξεκινήσουμε από αυτό:
Το ξενοδοχείο Arion Resort
& Spa στον Αστέρα Βουλιαγμένης έχει κανονίσει γαστρονομικό ταξιδάκι με άρωμα ανατολής για απόψε!
Έχω εκστασιαστεί για όσα θα συμβούν απόψε και όχι άδικα. Θα φάω ΛΙΓΟ κεμπάπ, ΛΙΓΟ κεμπάπ κοτόπουλο, ΛΙΓΟ αρνίσιο κότσι, ΛΙΓΟ λαυράκι τηγανητό με αμύγδαλα, ΠΟΛΥ παραδοσιακό μπακλαβά, κανταϊφι, εκμέμ και γλυκό κυδώνι και όλα αυτά μαγειρεμένα από τα χεράκια δύο Τούρκων guest chefs και την ομάδα της κουζίνας του Astir Palace. #trelainomai Όπως καταλαβαίνεις ΔΕ θα φάω την αραβική πίτα που έχει το διαιτολόγιό μου, αλλά νομίζω πως η Σοφία, η αγαπημένη μου γιατρός <3, θα μου το συγχωρέσει.
Λοιπόν σχώρα με αλλά πάω να βάλω τα "καλά" μου και το καινούργιο statement, και να μεταμορφωθώ σε αδυσώπητη food reporter !
new statement <3
Κορίτσια αρχίστε οριεντάλ γιατί εννοείται θα παίξει σχετικό post με ανάλογο μουσικό background!
To μόνο σίγουρο και αναμφισβήτητο είναι ότι μιλάω πολύ. Και αν δεν ήταν αναγκαστικό να κοιμάμαι κάποιες ώρες της ημέρας, θα μιλούσα ακόμα περισσότερο.Ζω και αναπνέω για να ακούω μουσική.. Είμαι τρελή fashionista και ένας από τους λόγους ύπαρξής μου είναι να λιώνω σε συναυλίες.
