Είμαι ανάποδη. Όχι πραγματικά είμαι. Και αυτή είναι η πρώτη ειλικρινή δήλωσή μου για το 2014. Όλο το Νοέμβρη περίμενα τα Χριστούγεννα και όταν τελικά ήρθαν, το μυαλό μου είχε τρέξει ήδη στα #newyearsresolution και στα νέα σχέδια. Ούτε γράμμα στον Άγιο Βασίλη δε πρόλαβα να γράψω! Είχα να ζητήσω ένα- δυο πραγματάκια, αλλά μάλλον άκουσε την σκέψη μου και τα έστειλε. Ευχαριστώ Billy. (ξέρω πόσο γαιδούρα ήμουν φέτος που δεν άφησα ένα μελομακάρονο κάτω από το δέντρο, αλλά εσύ κύριος.)
Αφού ξελύσσαξα όλο το Νοέμβρη, να σκέφτομαι τι γλυκά θα φτιάξω στις γιορτές, να διαβάζω και να αποστηθίζω ολόκληρα video από το you tube, να δοκιμάζω συνταγές, να καίω τηγάνια και κατσαρόλες.. τελικά το Δεκέμβρη κατέληξα να παρουσιάσω στο τραπέζι αυτή τη Βασιλόπιτα,
(την οποία διακόσμησα με φουξ γλάσσο λευκής σοκολάτας επειδή με έπρηξε η μανούλα και είπα να μη της χαλάσω χατήρι. #μέρες_αγάπης)
και ένα σκοτεινό κορμό σοκολάτας με ουίσκι και καραμέλα.
(*είμαι λίγο περήφανη για αυτή τη φωτογραφία, περισσότερο από τον ίδιο το κορμό.)
(**μελέτησα και food styling τρομάρα μου.)
Και το τερμάτησα λίγο ακόμα στη κουζίνα φτιάχνοντας χριστουγεννιάτικα δέντρα από choux με κρέμα ζαχαροπλαστικής αρωματισμένη με ΑΛΗΘΙΝΗ βανίλια Μαδαγασκάρης, που χρησιμοποίησα για πρώτη φορά και ερωτεύτηκα για πάντα, και ίνες καραμέλας έτσι για το decoration.
Τα gingerbread -ή αλλιώς gingeroμπαρμπαδάκια- που ταξίδεψαν μέχρι τη Θεσσαλονίκη παρέα με ένα cake λωτού... (αν δεν έχετε φάει λωτό, δε ξέρετε τι χάνετε.-)
Τα σοκολατάκια με άρωμα λεβάντας που ακόμα δε ξέρω αν έχουν φτάσει στον παραλήπτη.
Γενικά πολύ καταπιάστηκα με τη λεβάντα φέτος και κατάφερα μπισκοτάκια που μοσχοβολούσαν, χάρη σε αυτό το βρώσιμο φυτό.
Και έβαλα το σκουλαρίκι *έναρξητηςεορταστικήςπεριόδου* για να βγω έξω και να δω κολλητούς και κολλητές.
Πάρταρα και λίγο στο Σταυρό του Νότου, ξέρεις στο μόνιμο σπιτάκι πια.
Και ο απολογισμός της χρονιάς;;;; Ωχ πάλι τελευταία στιγμή! Ή μήπως όχι..;; Μάλλον όχι. Δηλαδή ΟΧΙ ξεκάθαρα. Φέτος δεν είναι όπως άλλοτε.. ο απολογισμός δουλευόταν όλο το χρόνο. Το 2013 μπήκε, προχώρησε και με βρήκε τελείως διαφορετική. Αυτή η χρονιά με εξέλιξε περισσότερο από κάθε προηγούμενη και είμαι ευγνώμων για αυτό.
Γνώρισα ανθρώπους που δε θα ξεχάσω ποτέ, καλούς και λιγότερο καλούς.
Έφτασα από την παρακμή στην ακμή και ξανά απ'την αρχή.
Έμαθα την αξία του να σε αποδέχονται οι άλλοι όπως είσαι. Αξία ανεκτίμητη.
Έμαθα πως ΜΠΟΡΩ και ΘΕΛΩ να γίνω καλύτερη.
Και τώρα, το restart ήρθε πάνω στην ώρα. Το 2014 μηδένισε τη θολή αίσθηση της παρακμής και έκανε επανεκκίνηση στο μυαλό που νόμιζα ότι είχα χάσει.
Όλα θα γίνουν, ΑΝ το θελήσω εγώ.
Καλή χρονιά.
Εύχομαι να μην είστε μόνοι. Να δείχνετε την αγάπη σας σε αυτούς που είναι εκεί για σας.
Εύχομαι να μην σας τρώνε τα προβλήματά σας και χάνετε τα σημαντικά. Τα λεφτά φεύγουν και έρχονται, αλλά οι φίλοι είναι πάντα εδώ. (miss Ch. σε ευχαριστώ.)
Εύχομαι να υπάρχουν/να μπουν στη ζωή σας άνθρωποι που θα σας επαναπροσδιορίζουν όταν το χρειάζεστε.
Εύχομαι να μάθετε να εστιάζετε στα θετικά, ακόμα κι αν όλα γύρω σου φαντάζουν αποκρουστικά μαύρα.
Εύχομαι να έχετε το κουράγιο να αλλάζετε ό,τι δε σας αρέσει στον εαυτό σας. Όταν δεν μπορείς να φτιάξεις μια κατάσταση, το μόνο που μένει είναι να δεις τι πάει στραβά με σένα. (Thnxxx Anninaki, πέραν του ότι είσαι χιουμοράκι, ζωγραφίζεις κιόλας!)
Εύχομαι φέτος να δίνετε περισσότερο χρόνο πριν βγάλετε αρνητικά ή θετικά συμπεράσματα για αυτόν που στέκεται απέναντι σας. Έτσι δε θα πληγωθείτε τόσο εύκολα..
Εύχομαι να κάνετε πράξη όσα θα κάνατε αν ξέρατε ότι δε θα αποτύχετε.
Εύχομαι όταν τελειώσει το 2014 να είμαστε καλύτεροι άνθρωποι.
Φέτος είναι ανάγκη να γνωρίσεις τον καλύτερό σου εαυτό!
Liza.. xx
